Dla drobnych rybaków i producentów skorupiaków we Włoszech i Hiszpanii, którzy ponoszą poważne straty, taka pomoc jest nieosiągalna ze względu na skomplikowany system składania wniosków o dofinansowanie. W rezultacie znaczna część funduszy przeznaczonych na wspieranie zrównoważonego rybołówstwa i ochronę ekosystemu morskiego trafia do dużych fabryk. Na przykład w hiszpańskiej Galicji 32% pieniędzy przydzielanych z funduszu UE trafia do dużych podmiotów, podczas gdy rybacy prowadzący połowy na małą skalę zgłaszają trudności w dostępie do tych pieniędzy.

Tymczasem z powodu zmian klimatycznych i zanieczyszczenia wody miliony małych producentów tracą swoje zapasy. Na przykład w Tarencie we Włoszech hodowcy skorupiaków, tacy jak Giovanni Nicanro, zostali pozbawieni plonów z powodu rosnących temperatur wody i zanieczyszczenia. W Galicji kobiety-rybaczki, takie jak Rebeca Martinez, również ponoszą poważne straty: ulewne deszcze i wysokie temperatury zniszczyły ponad 90% ich połowów skorupiaków. Jednak, mimo że fundusz zapewnia znaczne środki, krytycy twierdzą, że dostęp do tych zasobów pozostaje trudny i niejasny dla rybaków prowadzących połowy na małą skalę, co zagraża ich tradycyjnemu sposobowi życia.